یکی از مشکلات استفاده از جاروهای دستی در نظافت سطوح کف انتشار گرد و غبار در محیط است که باعث ایجاد مزاحمت برای کاربر و سایر افراد حاضر در محیط می شود. به دلیل همین گرد و خاک برخاسته در حین عملیات جاروب کردن سطح معمولا نیروهای خدماتی که از روش های سنتی برای نظافت استفاده می کنند مجبور به استفاده از ماسک هستند. این گرد و خاک برخاسته نه تنها می تواند به ایجاد آلرژی و بیماری در افراد منجر شود بلکه پس از مدتی دوباره بر روی سطوح نشسته و کیفیت نظافت را کاهش می دهد. سوییپر بعنوان یک دستگاه مکانیزه و مدرن نه تنها سطوح کف را با سرعت بالایی تمیز می نماید بلکه این مشکل را نیز حل می کند. در سوییپر ها از مکانیزم های متفاوتی برای جلوگیری از انتشار گرد و غبار استفاده می شود. از سوی دیگر به جز سوییپر های مکانیکی که موتور ندارند انواع دیگر سوییپر ها چه دستی و چه خودرویی دارای موتور مکنده هستند که این موتور مکنده موجب نگهداشتن آلودگی های مکش شده داخل مخزن شده و از بازگشت آنها به محیط جلوگیری می نماید.
دو مکانیزم اصلی که دستگاه های سوییپر توسط آنها مانع بلند شدن گرد و غبار می شوند. یکی قابلیت مکش بر روی برس ها جانبی دستگاه است که روش بسیار موثری می باشد. روش دیگر پاشش آب هنگام کار است. این آب تنها برای جلوگیری از بلند شدن گرد و غبار پاشش می شود و باید دقت نمود که استفاده از آب در این مکانیزم خاص به معنای امکان انجام عملیات شستشو توسط سوییپر یا دستگاه جاروب خیابانی نمی باشد. از بین دو روش ذکر شده، قابلیت مکش روی برس های جانبی روش کارآمدتری است که بر روی انواع سوییپرها به راحتی قابل کاربرد است در مقابل روش پاشش آب چون نیاز به یک مخزن آب دارد. تنها در سوییپر های شهری که دارای ابعاد بزرگتر هستند استفاده می شود. با این دو مکانیزم نه تنها نیروهای خدماتی و کاربر به دلیل تنفس گرد و خاک دچار مشکل نمی شوند و مزاحمتی برای افراد حاضر ایجاد نمی گردد بلکه کیفیت نظافت نیز افزایش می یابد.